Mehmed Bajraktarević rođen je 4. aprila 1957. godine u Pljevljima, Crna Gora.

Srednju muzičku školu završio je u Tuzli, a Teoretsko-pedagoški odsjek Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu završio sa prosječnom ocjenom 9,89. Odsjek za dirigovanje ( I stepen – horovođa) završio je na istoj akademiji sa prosječnom ocjenom 9.75 u klasi redovnog profesora Julija Marića.

Od 1982. do 1987.godine radio je kao demonstrator (student asistent) na Muzičkoj akademiji docentu profesoru Dušek Čestmiru za predmet Horsko pjevanje, i redovnom profesoru Juliju Mariću za predmet Orkestar. Paralelno sa tim radi kao korepetitor i dirigent hora RTV Sarajevo (1982. -1992). U istom periodu povremeno djeluje kao korepetitor i dirigent sarajevskih gradskih horova : „Proleter“ „Seljo“, „Lola“, „Ilidžanke“, u Tuzli hora „Učo“, u Goraždu Gradska pleh muzika, u Kaknju „Fadil Dogdibegović-Dikan“ i Mostaru „Džemal Bijedić“ kao i horu Muzičke akademije u Sarajevu. Bio je osnovač i vlasnik prve privatne muzičke škole u ex-Jugoslaviji koja je imala 25 zaposlenih nastavnika i oko 600 učenika. Od 1995. do 1997. godine radio je kao nastavnik dirigovanja, solfeggia i horskog pjevanja u Srednjoj muzičkoj školi u Tuzli. U Osnovnoj muzičkoj školi Ilidža zaposlen je kao nastavnik od 1983.godine, a 1996. i kao direktor.

Do 2003. radi kao stručni konsultant – umjetnički rukovodilac hora „Nešidu-l-huda“, kao gostujući dirigent sarajevske Filharmonije u pojedinim projektima i kao asistent na Pedagoškoj akademiji u Mostaru za predmete: Osnovi muzičke kulture sa metodikom I i II, solfeggio I i II I dirigovanje I i II. Na fakultetu u Mostaru  postaje vanredni profesor 2004. godine, te osniva Udruženje za očuvanje tradicionalne muzike naroda Bosne i Hercegovine “Sultan Mehmed Fatih”, koje sarađuje sa horovima: Arabeske iz Zagreba, Đulistan-Novi Pazar, hor Azizije Orašje, Mladi muslimani Sarajevo, hor Hazreti Hamza Sarajevo, Mostarske kiše iz Mostara…

Član je i aktivni učesnik u skupštinskom i drugim vidovima djelovanja u kolektivnim organizacijama „Sine Qua Non“, a nakon gašenja „Sine Qua Non-a“ u „AMUS“-u, „Fonogramu“ i „AIS“-u. Učestvovao je kao član i predsjednik komisija u okviru asocijacije „AIS“ i također pri upravnim strukturama „AIS“-a, kao stručni savjetnik.